 |
| Źródło: Archiwum prywatne |
O.Granieczny Sylwester OMI (1913-1973)
Sylwester Granieczny urodził się 1 stycznia 1913 r. w Gaszowicach, jako syn Józefa i Anastazji Porwoł.
Juniorat odbył w Krobi (1926-1927) i w Lublińcu (1927-1932). Nowicjat rozpoczął 14 sierpnia 1932 r. w Markowicach i tam 15 sierpnia 1933 r. złożył pierwsze śluby. Śluby wieczyste złożył 15 sierpnia 1936 r. w Obrze. Studia filozoficzne odbył w Krobi (1933-1935) a teologiczne w Obrze (1935-1939). Święcenia kapłańskie otrzymał w Obrze 12 czerwca 1938 r.
Poniżej miejsca pobytów kapłańskich o.Sylwestra Graniecznego (oznaczone ciemnymi punktami))
 |
| Źródło: Opracowanie własne |
W liście do generała z 25 grudnia 1938 r. w sprawie obediencji pisał, że chciałby zostać w prowincji i nauczać w junioracie. 24 maja 1939 r. otrzymał obediencję do polskiej prowincji. W notatkach przełożonych czytamy, że o. Granieczny jest bardzo zdolnym i zarazem wzorowym zakonnikiem. 1 sierpnia 1939 r. został przydzielony do junioratu w Lublińcu. Ale wybuchła wojna i przekreśliła wszelkie plany. W lutym 1940 r. musiał opuścić Lubliniec, wcielony do prowincji niemieckiej, gdyż deklarował się jako Polak. Razem z o. Górzyńskim udał się na Święty Krzyż. Chociaż klasztor ucierpiał od kul armatnich, jednak mógł udzielić schronienia wygnańcom. Początkowo życie biegło normalnym trybem pracy domowej i wspólnych modlitw. 3 kwietnia 1940 r. wpadło gestapo. Zgarnęli wszystkich do kościoła i tam przeprowadzili osobistą rewizję. Nie obyło się bez przekleństw, ryku i bicia. W niewyobrażalny sposób bezczeszczono święte symbole oraz samego Sylwestra. O. Granieczny został zabrany razem z trzema pozostałymi ojcami do Kielc. Tam zostali najpierw wtrąceni do ciemnej i ciasnej celi, a potem, po tygodniu, odstawieni na oddział śledczy i umieszczeni w jednym pokoju. Po ukończeniu przesłuchań o. superior Finc został skazany na karę śmierci i rozstrzelany, a pozostali zwolnieni 6 maja 1940 r. O. Granieczny wrócił do klasztoru na św. Krzyżu i tam przebywał jeszcze przez jakiś czas. W końcu znalazł schronienie na probostwie w Słupi Nowej i tam pracował aż do końca wojny. W liście z 15 czerwca 1942 r. pisanego z Słupi Nowej do o. Pietscha czytamy, że „powodzi mu się dosyć dobrze". W 1946 roku został do domu poznańskiego OMI i przez cztery lata studiował na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza.
3 marca 1950 r. zdobył tytuł magistra.
Źródło: Kronika Uniwersytetu Poznańskiego za lata akademickie 1945-1955/55, dostępna w Internecie (http://www.wbc.poznan.pl/dlibra/docmetadata?id=113543&from=&dirids=1&ver_id=&lp=1&QI=)
 |
| Źródło: Archiwum prywatne |
Wrócił do Lublińca i pracował jako profesor w junioracie. Niestety, w 1952 r. władze zajęły Niższe Seminarium Duchowne. Wobec tego o. Granieczny został przydzielony do Markowic, gdzie na miejscu dawnego nowicjatu otwarto nowe Niższe Seminarium Duchowne. Pełnił tam funkcję profesora (1953-1956), superiora (1956-1959) i znowu profesora (1959-1962). Zachorował i leczył się w Grotnikach. W 1963 r. przeszedł do Gdańska, a od 1 lipca 1969 r. znów był profesorem w Markowicach.
Zmarł 24 października 1973 r. w Rydułtowach na Górnym Śląsku i został pochowany w swojej rodzinnej wiosce - w Gaszowicach.
 |
| Źródło: Archiwum prywatne |
Opracowano w oparciu o Pielorz J. OMI, Martyrologium polskich oblatów 1939-1945. Poznań 2006 str. 277-278
AGR - Granieczny Sylwester; APP - Granieczny Sylwester; Kawczyk, Katalog, nr 207: Granieczny Sylwester.
